Sevgili Rıdvan…
Dayanamadım ziyaret defterine ilk yazan(lardan) olmak istedim. Sayende mutluluk az bulunur olmaktan çıkıp bol paylaşılır oldu hayatımızda, ne yapalım ayrılığın acısına dayanmayı öğretmek de sana düştü…
Hepimizin başı saolsun çok üzgünüm gerçekten dilerim allahım tüm günahlarını affeder ve cennetinin en güzel yerine koyar rıdvan doktoru dualarımız seninle MEKANIN CENNET OLSUN…
Sevgili Rıdvan…
Seni hep yüzündeki gülümsemeyle hatırlayacağım.Çok iyi bir dosttun, güz okulunda buluşuruz demişiz en son konuşmamızda ama olmadı,gittiğine inanmak çok zor , sen hep yüreğimizde yaşayacaksın.cennet mekan olsun sana, tanrı eşine ve kızına dayanma gücü versin..
Gerçekten çok zor inanmak.Biz dostları için bu denli zorsa,ailesi ve küçük yavrusu için ne denlidir.. Allah yardımcınız olsun,sabır versin,güç versin.Ardından ortaya çıkan sevgi seli sizleri de sarıyor,kucaklıyor.Yalnız değilsiniz,kocaman,binlerle ifade edilebilecek bir aileniz var artık.Her zaman yanınızda,bir telefon uzağınızdayız. Sevgilerimle.
Aile grubumuzda 3-4 aydır yazılarını göremeyince işkillendiğim ve geçen hafta vefat haberini aldığım sevgili meslektaşım Rıdvan Şahin’in aramızdan ayrılışının şaşkınlığı ve üzüntüsü içerisindeyim. Mekanı cennet olsun Allah rahmet eylesin, yakınlarına sabır ve huzurlu bir ömür versin.
Sevgili RIDVAN
sanal alemden,öteki aleme bir mail atmak istiyorum.Umarım okursun.Biz senin yazılarını hep okuduk.hatta bu aralar tekrar tekrar okumaya çalışıyoruz.sende sıkıldıysan bizimkinleri oku.Ama vadettikleri hurileri verdilerse işin zor.Artık ne okur ne yazarsın. Biliyorum yine bıyıksız bıyıksız bıyık altından gülüyorsun.Anladım anladım okumayıda yazmayıda çok seviyorsun.
Şu 45 yaşına şaşırdım doğrusu.Çok sevdiğin şu eski unutulmayan 45 lik plaklar gibi sende bize unutamayacağımız bir 45 lik doldurmuşsun anlaşılan…
Şahin plakçılıktan unutulmayacak bir 45 lik.LP lerede sığmayacak bir 45 lik.Şu zipleme formülünü gitmeden verseydin iyi olmazmıydı .İşin yoksa doldur dur şimdi…
Bazı şansız arkadaşlar seni yazılarından tanımışlar,öyle yazıyorlar.Bereket bu sefer şansız değildim.Seni tanımanın ,düşmanken dost olmanın,Rigalarda gezmelerin ,sabaha kadar açık çiçekçilerin önünden geçmenin şansıyla,seni tanımakla mutlu olduğumu hissediyorum.
Rahat uyu dostum artık rahat çünkü çubuk raporu bile çıkarabiliyoruz,
Rahat uyu çünkü çabalarınla artık AHU larında adı var.ASİYE değiliz çok şükür….
Rahat uyu rahat uyu
Bülent Emre
Rıdvan’cım,
nasıl inanayım gittiğine bilemiyorum. Odanın önünden her geçtiğimde kapıyı açsam karşıma çıkacaksın sanıyorum. Rahmetli babacığının fotoğrafı baş köşede, bir de Rüya ile Capon hanımın fotoğrafları diğer köşede. İkisin arasında sen ,her zamanki gibi hastalarını çoktan bitirmiş, bilgisayarında meşgul. Rüzgarın oğlu Rıdvan. Arkadaşım, kardeşim. Hastaların geliyorlar, soruyorlar, ağlaşıyoruz, gidiyorlar; ben hala inanamıyorum. Nasıl kolayca uyum sağladın herkesin dirençle karşıladığı bu değişime.
Rahat uyu arkadaşım. Yerin cennet olsun. Işıklar içinde uyu.
Seni kaybedişimizin 23. günü, hala yastayız. Diğer taraftan önemli gelişmeler oluyor mesleğimizi ilgilendiren. Ancak ilgim bir türlü kayamıyor bu hayati! konuya. Belki de ruhunun ışığı yardımımıza koşar diye umuttayım…
Gecenin kaçı bilmiyorum ama, yüreğimden kabarıp durduğu halde ancak yazıya dökebildiğim bir şiir yolluyorum sana ve sevenlerine…
GECİKMİŞ VEFA
Şahsiyet desen; adam gibi!
Sevmekse gönülden.
İstemezdik seni kaybetmeyi,
Böylesine erkenden…
Sustuk edebimizden,
Kelime yok ki; seni layıkıyle anlatalım.
İçimizde hala uktedir;
İsteyip de yapamadıkların…
Ümitsizlerin umuduydun sen,
Ne çok sevenin varmış bir bilebilsen;
Hem de kıymeti kaybetmeden bilinen.
İster deli deyin dostlar,
Yemin ederim gördüm;
Rüyan oldun giderken…
Neyleyelim, ölüm gelecek herkese,
Keşke herkes senin gibi onunla alay edebilse,
Öğrettin güçlü olabilmeyi,
En zor zamanda bile…
Asil ruhun yaşayacak, yaşatılacak elbet.
Son söz sanadır cankızım,
Küçük Rüya sabret, sabret…
Oradan takip ettiğine eminim ama gene de şunu söylemek istiyorum. TAHUD ve İSTAHED bir araya geldiğinde sen hep oradasın. Bir şey yaparken “Şöyle yapalım. Rıdvan’da böyle yapardı” diyoruz.
10 aylık beraberliğimizde o kadar çok şey öğrettin ki. 10 yılık arkadaşlarını kıskanıyorum. Keşke bizle de bir 10 yılın olsaydı.
Rıdvan beyi tanıma şansım olmadı fakat omu hergün her hastasıyla konuşuyoruz.Geride bırakıp gittiği bir sürü emek verip sahiplendiği yeniden yaşam verdiği ataşehir atatürk asm de rıdvan beyin yerine atanmış aile hekimi uzmanı olarak çalışmaktayım.Yaşadığım duyguları nasıl anlatabilirim bilemiyorum ama onu sevenlerle paylaşmak istedim,aslında yazmayıda hiç beceremem.Bırakıp gittiği odasında karşımda resmi dururken hergün gelen hastaları Rıdvan beyi öyle anla anlatıyorlarki efsane anlatır gibi sadece doktor kimliği ile deyil insani duygularıyla kişilik yapısıyla nesli tükenen insanlardanmış,bazı hastaları biz zaten yetmiş yaşına geldik yaşayacağımız kadar yaşadık artık ölebiliriz niye biz onun yerine ölmedikki diye gözyaşı döküyorlar.Bıraktığı hastaları teselli etmek,hergün Rıdvan beyi dinlemek bana çok yoğun duygular yaşatıyor,hiç tanımadan ben bu duygu yoğunluğunu yaşıyorsam sevenlerinin durumunu düşünemiyorum.Allah sevenlerine sabır versin.
Rıdvan bey geçtiği heryerde derin izler bırakmış,nesli nadir rastlanan insanlardanmış,mekanı cennet olsun.
Rıdvanbeyi tanıma fırsatı bulamadığı için üzülen meslektaşınız eda tezcan aydıner.
Sanki dün gibi herşey.Gayet mütevazi kürsüye çıkıp,her zamanki yumuşak görünen ama hiç de alttan almayan, doğrularını dümdüz söyleyen sözleriyle İstanbul Aile Hekimlerinin sorunlarını ortaya koyan sunumu.Zaman herkes için aynı hızla geçmiyor. Unutulmuyor.Sağlığını takip ederken girmeye alıştığımız blogu,zaman zaman yeniden ziyaret edip anısını yadetmek,ondan kalan hoş anıları paylaşmak bir ihtiyaç adeta.
uzaktan seviyorum seni
kokunu alamadan,
boynuna sarılamadan
yüzüne dokunamadan
sadece seviyorum
…
öyle uzaktan seviyorum seni
elini tutmadan
yüreğine dokunmadan
gözlerinde dalıp dalıp gitmeden
şu üç günlük sevdalara inat
serserice değil adam gibi seviyorum
öyle uzaktan seviyorum seni
yanaklarına sızan iki damla yaşını silmeden
en çılgın kahkahalarına ortak olmadan
en sevdiğin şarkıyı beraber mırıldanmadan
öyle uzaktan seviyorum seni
kırmadan
dökmeden
parçalamadan
üzmeden
ağlatmadan uzaktan seviyorum
öyle uzaktan seviyorum seni;
sana söylemek istediğim her kelimeyi
dilimde parçalayarak seviyorum
damla damla dökülürken kelimelerim
masum beyaz bir kağıtta seviyorum
seni çok özledik sanki eczanenin kapısından her an girecekmişsin gibi naber rüya eczanesi diyeceksin gibi. sanki sen hala asm desin çalışıyosun.kabullenmek çok zor be abim.espirilerini sesini özledim canım abim. nur içinde yat.
Sevgili Rıdvan…
Dayanamadım ziyaret defterine ilk yazan(lardan) olmak istedim. Sayende mutluluk az bulunur olmaktan çıkıp bol paylaşılır oldu hayatımızda, ne yapalım ayrılığın acısına dayanmayı öğretmek de sana düştü…
Ayriligin bizi derinden yaraladi, yattigin yer cennet olsun
Güle güle git sevgili dostum… Bir gün biz de dertlerimizden arındığımızda görüşürüz…
Hepimizin başı saolsun çok üzgünüm gerçekten dilerim allahım tüm günahlarını affeder ve cennetinin en güzel yerine koyar rıdvan doktoru dualarımız seninle MEKANIN CENNET OLSUN…
Sevgili Rıdvan…
Seni hep yüzündeki gülümsemeyle hatırlayacağım.Çok iyi bir dosttun, güz okulunda buluşuruz demişiz en son konuşmamızda ama olmadı,gittiğine inanmak çok zor , sen hep yüreğimizde yaşayacaksın.cennet mekan olsun sana, tanrı eşine ve kızına dayanma gücü versin..
Gerçekten çok zor inanmak.Biz dostları için bu denli zorsa,ailesi ve küçük yavrusu için ne denlidir.. Allah yardımcınız olsun,sabır versin,güç versin.Ardından ortaya çıkan sevgi seli sizleri de sarıyor,kucaklıyor.Yalnız değilsiniz,kocaman,binlerle ifade edilebilecek bir aileniz var artık.Her zaman yanınızda,bir telefon uzağınızdayız. Sevgilerimle.
Aile grubumuzda 3-4 aydır yazılarını göremeyince işkillendiğim ve geçen hafta vefat haberini aldığım sevgili meslektaşım Rıdvan Şahin’in aramızdan ayrılışının şaşkınlığı ve üzüntüsü içerisindeyim. Mekanı cennet olsun Allah rahmet eylesin, yakınlarına sabır ve huzurlu bir ömür versin.
Sevgili RIDVAN
sanal alemden,öteki aleme bir mail atmak istiyorum.Umarım okursun.Biz senin yazılarını hep okuduk.hatta bu aralar tekrar tekrar okumaya çalışıyoruz.sende sıkıldıysan bizimkinleri oku.Ama vadettikleri hurileri verdilerse işin zor.Artık ne okur ne yazarsın. Biliyorum yine bıyıksız bıyıksız bıyık altından gülüyorsun.Anladım anladım okumayıda yazmayıda çok seviyorsun.
Şu 45 yaşına şaşırdım doğrusu.Çok sevdiğin şu eski unutulmayan 45 lik plaklar gibi sende bize unutamayacağımız bir 45 lik doldurmuşsun anlaşılan…
Şahin plakçılıktan unutulmayacak bir 45 lik.LP lerede sığmayacak bir 45 lik.Şu zipleme formülünü gitmeden verseydin iyi olmazmıydı .İşin yoksa doldur dur şimdi…
Bazı şansız arkadaşlar seni yazılarından tanımışlar,öyle yazıyorlar.Bereket bu sefer şansız değildim.Seni tanımanın ,düşmanken dost olmanın,Rigalarda gezmelerin ,sabaha kadar açık çiçekçilerin önünden geçmenin şansıyla,seni tanımakla mutlu olduğumu hissediyorum.
Rahat uyu dostum artık rahat çünkü çubuk raporu bile çıkarabiliyoruz,
Rahat uyu çünkü çabalarınla artık AHU larında adı var.ASİYE değiliz çok şükür….
Rahat uyu rahat uyu
Bülent Emre
Allah rahmet eylesin şu dünyada kalan nedir ki hoş seda derler birde toplum yararına harcanmış emekler derim mekanın cennet olsun
Rıdvan’cım,
nasıl inanayım gittiğine bilemiyorum. Odanın önünden her geçtiğimde kapıyı açsam karşıma çıkacaksın sanıyorum. Rahmetli babacığının fotoğrafı baş köşede, bir de Rüya ile Capon hanımın fotoğrafları diğer köşede. İkisin arasında sen ,her zamanki gibi hastalarını çoktan bitirmiş, bilgisayarında meşgul. Rüzgarın oğlu Rıdvan. Arkadaşım, kardeşim. Hastaların geliyorlar, soruyorlar, ağlaşıyoruz, gidiyorlar; ben hala inanamıyorum. Nasıl kolayca uyum sağladın herkesin dirençle karşıladığı bu değişime.
Rahat uyu arkadaşım. Yerin cennet olsun. Işıklar içinde uyu.
Seni kaybedişimizin 23. günü, hala yastayız. Diğer taraftan önemli gelişmeler oluyor mesleğimizi ilgilendiren. Ancak ilgim bir türlü kayamıyor bu hayati! konuya. Belki de ruhunun ışığı yardımımıza koşar diye umuttayım…
Gecenin kaçı bilmiyorum ama, yüreğimden kabarıp durduğu halde ancak yazıya dökebildiğim bir şiir yolluyorum sana ve sevenlerine…
GECİKMİŞ VEFA
Şahsiyet desen; adam gibi!
Sevmekse gönülden.
İstemezdik seni kaybetmeyi,
Böylesine erkenden…
Sustuk edebimizden,
Kelime yok ki; seni layıkıyle anlatalım.
İçimizde hala uktedir;
İsteyip de yapamadıkların…
Ümitsizlerin umuduydun sen,
Ne çok sevenin varmış bir bilebilsen;
Hem de kıymeti kaybetmeden bilinen.
İster deli deyin dostlar,
Yemin ederim gördüm;
Rüyan oldun giderken…
Neyleyelim, ölüm gelecek herkese,
Keşke herkes senin gibi onunla alay edebilse,
Öğrettin güçlü olabilmeyi,
En zor zamanda bile…
Asil ruhun yaşayacak, yaşatılacak elbet.
Son söz sanadır cankızım,
Küçük Rüya sabret, sabret…
Rıdvan abi,
Oradan takip ettiğine eminim ama gene de şunu söylemek istiyorum. TAHUD ve İSTAHED bir araya geldiğinde sen hep oradasın. Bir şey yaparken “Şöyle yapalım. Rıdvan’da böyle yapardı” diyoruz.
10 aylık beraberliğimizde o kadar çok şey öğrettin ki. 10 yılık arkadaşlarını kıskanıyorum. Keşke bizle de bir 10 yılın olsaydı.
Seni seviyorum abi. İyi ki vardın. Hoşçakal.
Abi aynen devam ediyoruz,dediğin gibi çalışmaya,koşmaya devam..
ABİ ÇOK GEÇ DUYDUM ÇOK GÜÇ OLDU ALTAYÇEŞMELİ GÜNLERİMİZ MEĞER NE ÇOK GÜZELMİŞ MEKANIN CENNET OLSUN
Rıdvan beyi tanıma şansım olmadı fakat omu hergün her hastasıyla konuşuyoruz.Geride bırakıp gittiği bir sürü emek verip sahiplendiği yeniden yaşam verdiği ataşehir atatürk asm de rıdvan beyin yerine atanmış aile hekimi uzmanı olarak çalışmaktayım.Yaşadığım duyguları nasıl anlatabilirim bilemiyorum ama onu sevenlerle paylaşmak istedim,aslında yazmayıda hiç beceremem.Bırakıp gittiği odasında karşımda resmi dururken hergün gelen hastaları Rıdvan beyi öyle anla anlatıyorlarki efsane anlatır gibi sadece doktor kimliği ile deyil insani duygularıyla kişilik yapısıyla nesli tükenen insanlardanmış,bazı hastaları biz zaten yetmiş yaşına geldik yaşayacağımız kadar yaşadık artık ölebiliriz niye biz onun yerine ölmedikki diye gözyaşı döküyorlar.Bıraktığı hastaları teselli etmek,hergün Rıdvan beyi dinlemek bana çok yoğun duygular yaşatıyor,hiç tanımadan ben bu duygu yoğunluğunu yaşıyorsam sevenlerinin durumunu düşünemiyorum.Allah sevenlerine sabır versin.
Rıdvan bey geçtiği heryerde derin izler bırakmış,nesli nadir rastlanan insanlardanmış,mekanı cennet olsun.
Rıdvanbeyi tanıma fırsatı bulamadığı için üzülen meslektaşınız eda tezcan aydıner.
Ayrılığın acısına dayanmak pek mümkün olmuyormuş.
Sanki dün gibi herşey.Gayet mütevazi kürsüye çıkıp,her zamanki yumuşak görünen ama hiç de alttan almayan, doğrularını dümdüz söyleyen sözleriyle İstanbul Aile Hekimlerinin sorunlarını ortaya koyan sunumu.Zaman herkes için aynı hızla geçmiyor. Unutulmuyor.Sağlığını takip ederken girmeye alıştığımız blogu,zaman zaman yeniden ziyaret edip anısını yadetmek,ondan kalan hoş anıları paylaşmak bir ihtiyaç adeta.
Bu şiiri çok sevdim Rıdvanım…
uzaktan seviyorum seni
kokunu alamadan,
boynuna sarılamadan
yüzüne dokunamadan
sadece seviyorum
…
öyle uzaktan seviyorum seni
elini tutmadan
yüreğine dokunmadan
gözlerinde dalıp dalıp gitmeden
şu üç günlük sevdalara inat
serserice değil adam gibi seviyorum
öyle uzaktan seviyorum seni
yanaklarına sızan iki damla yaşını silmeden
en çılgın kahkahalarına ortak olmadan
en sevdiğin şarkıyı beraber mırıldanmadan
öyle uzaktan seviyorum seni
kırmadan
dökmeden
parçalamadan
üzmeden
ağlatmadan uzaktan seviyorum
öyle uzaktan seviyorum seni;
sana söylemek istediğim her kelimeyi
dilimde parçalayarak seviyorum
damla damla dökülürken kelimelerim
masum beyaz bir kağıtta seviyorum
…
Cemal Süreya
Özledim abi seni yaaaa…..
seni çok özledik sanki eczanenin kapısından her an girecekmişsin gibi naber rüya eczanesi diyeceksin gibi. sanki sen hala asm desin çalışıyosun.kabullenmek çok zor be abim.espirilerini sesini özledim canım abim. nur içinde yat.